به سمت سقوط

شاید تا به حال بارها با خود فکر کرده باشید که چگونه می شود که برخی از افرادی که سال ها دم از انقلاب و ارزش های انقلاب می زدندو در صف اول مجاهدین انقلابی بودند کم کم رنگ عوض می کنند و به سمت دشمنان همین ارزش ها میل پیدا می کنند و یا افرادی که اکنون مانند گذشته آنها مجاهدت های انقلابی دارند بی خرد و تندرو می خوانند یا آنها را تمسخر می کنند و اصول انقلاب را زیر سؤال می برند.

با بررسی های تاریخی می توان برخی از عوامل انحراف خواص جامعه و انقلابیون و ولایت مدارها را کشف نمود.

1. عدم شناخت حق و باطل

یکی از این عوامل نداشتن اطلاع کافی از گفتمان صراط حق و گفتمان صراط باطل است.این گونه افراد بیشتر تحت تآثیر جو و به خاطر میل به همرنگ شدن با جماعت در این مسیر قرار می گیرند و از آنجایی که به خاطر این همراهی مورد تحسین قرار می گیرند و احساس ارزشمند بودن پیدا می کنند، در حد ظرفیت خود مصایبی را در این راه تحمل می کنند اما این صبر به زودی لبریز خواهد شد و  ایجاد یک شبهه در ذهن آنها یا سرزنش و تمسخر اطرافیان، موجب عقب نشینی آنها و هم نوا شدن با دشمن می شود.

با بررسی مختصری پیرامون تاریخ بعد از رحلت پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله) به دست می آید که یکی از عوامل بسیار مهم در به وجود آمدن وقایع تلخ کربلا ، جهل و نادانی توده مردم بوده است.چرا که بعد از تشکیل سقیفه بنی ساعده و به انحراف کشاندن خلافت که محور اصلی حکومت اسلامی است زمینه هرگونه ظلم و ستمی برای ستمگران فراهم آمد و در جامعه اسلامی به جای امامت سلطنت، و به جای معرفت جهل و نادانی، و به جای عدالت ظلم و به جای عزت ذلت حاکم شد.

اصولا ظالمان و ستمگران و افرادی همچون ابوسفیان ها و معاویه ها در هر جامعه ای از افراد خاصآن جامعه هستند و اگر توده مردم با آن ها همکاری نکنند معاویه ها، معاویه نمی شوند تا بتوانند قدرت شیطانی را برای خود فراهم آورند و چنین جنایت هولناکی را نسبت به فرزند پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) انجام دهند.

2. ریاست طلبی(کسب قدرت)

برخی از افراد عاشق و شیفته ریاستند و به همین منظور خود را به هر آب و آتشی برای به دست آوردن آن می زنند، و اگر بتوانند ریاستی را که با بدبختی به دست آورده اند نگه دارند، هیچ دربند آن نیستند که دینشان از دست برود.و چنین افرادی در اثر داشتن روحیه ریاست طلبی به گرگان درنده تبدیل می شوند که هرچیز و هرکس را که سر راهشان قرار بگیرد پاره و نابود می کنند. در احادیث میزان و ملاکی برای شناخت این گرگان درّنده و شیطان صفت بیان شده،که دانستن آن ضروری است. و آن شاخص این است که حضرت امام رضا از علی بن الحسین(علیهما السلام) نقل می کند که آن حضرت فرمودند:

«...پس اگر عقل کسی را استوار یافتید، درنگ کنید و فریب مخورید، تا در آن بنگرید که آیا با عقل خود در پی هوای خویش می رود، یا در هوای خود از عقل خویش فرمان می برد، و نیز بنگرید که آیا ریاست های زایل دنیا را دوست دارد یا از آن دامن فرو چیده است؟ چه در میان مردم کسانی  هستند که دنیا و آخرت هر دو را از دست می دهند، دنیا را برای دنیا رها می کنند، و برآنند که لذت ریاست باطل از لذت مال و نعمت حلال عالیتر است، پس این همه را به خاطر دست یافتن به ریاست از دست می دهند، تا چنان می شود که قرآن می گوید:

وإذا قیلَ له اتَّقِ اللهَ أخَذَتهُ العِزَّةُ بِالإثمِ فَحَسبُهُ جهنَّمُ وَ لَبِِئسَ المِهادُ

و جون او را به اندرز و نصیحت گویند از خدا بترس و ترک فساد کن،غرور و خودپسندی او را به بدکاری برانگیزد که نصیحت نشود جهنم او را کفایت می کند که بسیار آرامگاه بدی است. (بقره/206) »

احتجاج،ج2،ص53.

3. امتیاز طلبی(زیاده خواهی)

یکی از عوامل مهم انحراف از حق، امتیاز طلبی و زیاده خواهی است. این انحراف از یک توهم نفسانی و جاهلانه آغاز می شود، که ما از صحابه و یاران پیغمبریم، در رکاب پیغمبر جنگیده ایم، ما از عوامل مؤثر در پیروزی انقلابیم، ما از زندانیان و کتک خورده های طاغوتیم و اموری از این قبیل.. پس چگونه می شود ما با مردمی که این خصوصیات را ندارند یکسان باشیم؟ اینجاست که انحراف شکل می گیرد و امتیازات و مسئولیت ها و سرمایه ها به طور مستقیم یا غیرمستقیم بین خودشان توزیع می شود.

4. غفلت

غفلت راههای معرفتی که خداوند برای انسان قرار داده است مسدود و آن ها را غیرقابل استفاده می کند. خداوند چشم و گوش و قلب را در اختیار انسان قرار داده است تا در مسیر شناخت و معرفت از آن ها استفاده کند. لذا با چشم و گوش و قلب است که انسان می تواند راه حق را از باطل، دوست را از دشمن و مدافع را از مهاجم تشخیص دهد. ولی شخص غافل نه تنها از این مواهب الهی درست بهره نمی برد، بلکه در اثر غفلت و بی خبری از جریان های منحرف و التقاطی و جریان های فتنه انگیز، دچار انواع و اقسام انحراف می گردد.و در همین رابطه از امیر مؤمنان علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند:

«بی خبری کسب می کند فریب خوردن را و نزدیک می سازد هلاکت را.»  (غررالحکم و دررالکلم)

اگر این صفت قبیح و هلاک کننده در آدمی استمرار یابد، سبب کوری،قساوت و دل مردگی می گردد.

5.ترس

درحقیقت سرچشمه کتمان حق و یاری نکردن آن، بلکه مقابله با حق، ممکن است به خاطر جلب منافع شخصی، یاترس از شکنجه، یا از دست دادن اموال و ثروت، یا ازدست دادن مقام و پست، یا ترس از کشته شدن باشد، و همه این ها نشانه و بیانگر ضعف ایمان و سقوط شخصیت معنوی انسان است. و این در حالی است که بخشی از آیات الهی دلالت دارند بر آنکه جز از خدا، از چیز دیگری نباید ترسید، و نباید از جوسازی ها و سم پاشی های دشمنان حق وحقیقت واهمه ای به خود راه داد.

بنابراین از آیات الهی استفاده می شود، زمانی که امت اسلامی گرفتار چنین شرایط سختی می شود، علما و دانشمندان و نخبگان حکومتی و سیاسی وظیفه دارند دربرابر طوفان های اجتماعی و حوادثی که در محیطشان اتفاق می افتد، وارد میدان شوند و با بیانی قاطع و شجاعانه به مبارزه برضدکجروی ها و عدم ترس در برابر تهدیدها،مردم را دعوت نمایند. چرا که لغزش خواص خسارت جبران ناپذیری را بر پیکر امت اسلامی وارد می کند. و این همان خطری است که مقام معظم رهبری در یکی از سخنانشان چنین بیان فرمودند:«خواص طرفدار حق در یک جامعه آن چنان می شوند یا اکثریت قاطعشان آن چنان می شوند که برایشان دنیای خودشان اهمیت پیدا می کند، از ترس جان و ازترس از دست دادن مال، ازترس ازدست دادن مقام و پست، ازترس منفورشدن، از ترس تنها ماندن حاضر می شوند حاکمیت باطل را قبول کنند. ودر مقابل باطل نمی ایستند و از حق طرفداری نمی کنند و جانشان را به خطر نمی اندازند، وقتی که این طور شد،شهادت حسین بن علی(علیهما السلام) با آن وضع آغاز می شود.

6.شبهه

شبهه به این دلیل شبهه نامیده شده که شبیه حق است و از این جهت معاندین و منافقین و هواپرستان و استکبار،از این حربه در طول تاریخ با ترفندهای مختلف ، مبانی اعتقادی و قانونی و انقلابی مردم را از یک سو مورد شدیدترین حملات ناجوانمردانه خود قرار می دهند، وازسوی دیگر با شبهه افکنی به تخریب چهره های دینی،انقلابی،سیاسی و حکومتی می پردازند.و برای اینکه بتوانند بر اقشار مختلف تأثیر بگذارند و آنها را از جبهه ی حق جدا و در مقابل آن قرار دهند،شبهات خودشان را در غالب دلسوزی و نصیحت و خیرخواهانه، حتی حق طلبانه و انقلابی بیان می کنند.اسلام برای برون رفت از این شبهات در مرحله اول دستور به احتیاط و توقف می دهد، در مرحله دوم ارجاع به خواص و نخبگان می دهد.

7. ساده اندیشی و کج فهمی

عدم شناخت صحیح از پیچیدگی ها و فریب کاری ها و فتنه انگیزی دشمنان، و نداشتن تحلیل درست و دقیق از رخدادهای بین المللی و داخلی و رخدادهای سیاسی، خواص ساده اندیش و کج فهم را گرفتار دام های شیطانی آن ها می سازد. لذا فتنه گران اخبار مغرضانه و تحریف شده خود را در اختیار خواص ساده اندیش  می گذارند و آن ها را تحریک می کنند که در برابر جبهه حق موضع گیری نمایند. متاسفانه این گروه آلت دست جمعی از سیاست بازان دنیاطلب و نفوذی های آن ها شده ، مشکلات عدیده ای را برای اهل حق به وجود می آورند.

برگرفته از کتاب "بصیرت در زمان فتنه" نوشته "حجة الاسلام حمید کاظمی پور"